تکگویی راهی برای ورود است. چون نیاز به همراه ندارد. چه برای بازیگر، چه نویسنده.
یک بازیگر با عطش بازیگری، میخواهد هرچه زودتر بیاید روی صحنه ولی نمیتواند منتظر همراه بماند، مخصوصاً معطلِ آنهایی که عطششان کمتر است. پس به دنبالِ تکگویی میگردد. که خودش باشد و خودش. و بازی کند...
متن فوق بخشی از مقدمهی کتاب «تک گویی های مرگ» نوشته ی زهره یحیایی است که توسط افشین هاشمی کارگردان و بازیگر تاتر و سینما نوشته شده است. این کتاب در آستانه ی بهار سال نود و نه توسط نشر آماره منتشر شد و روانه ی بازار نشر شد.
کتاب که در قطع پالتویی آماده شده است، شامل هفت تکگویی یا مونولوگ است، که کاراکترهای هر متن با قرار گرفتن در موقعیتهای مختلف چه خودخواسته و یا چه به اجبار، خودشان و موقعیتشان را تحلیل کرده و با زبانی توام با اندوه و طنز به بازنماییِ آن موقعیت و در واقع واکاویِ خودشان در مواجه با مرگ میپردازند. مرگی که به موازات زندگی پیش میرود. این شخصیتها، آدمهایی هستند که هر خوانندهای میتواند نقطهی مشترکی میان او و خودش پیدا کند و هر بازیگری میتواند تواناهاییِ بازیگریِ خود را در قالب آن شخصیت به نمایش درآورد. نویسندهی این نمایشهای تک نفره با نگاهِ طنزی که به این اتفاق بیبروبرگرد، یعنی مرگ، دارد، تلاش کرده تا کمی از تلخیِ این واقعیت بکاهد و موفقیتش درین زمینه، قطعاً روی صحنهی نمایش، بیشتر قابل بررسی خواهد بود.
در کتاب تکنیک بازیگری ترجمهی احمد دامود از زبان "استلا آدلر" آمده است : برای نویسندهی نمایشنامه تکگویی وسیلهای ممتاز و قوی برای ایجاد ارتباط مستقیم با تماشاگر است. با استفاده از تکگویی، نمایشنامهنویس صریحا دنیا را مخاطب قرار میدهد. بعنوان یک رویداد بزرگ شاعرانه، تک گویی دربردارندهی هستهی اصلی فکریست که نمایشنامهنویس قصد انتقال آن را به تماشاگر دارد.
شاید این گفته ی استلا آدلر بهترین توصیف یک تک گویی خوب باشد.
بخشی از مونولوگ "دالون" یکی از هفت تک گویی کتاب را میخوانیم:
"...اون روز بعدِ خاکسپاریِ بابا، به مامان یه انگشتر دادن و یه شال بافتنیِ سرم های خاکستری. گفتم قبول نمیکنه اما اونا رو گرفت. شب نشده انگشتر رو فروخت و گوشت و مرغ خرید و بسته بندی کرد برای فریزر. شالم زمستونا تا میکرد میذاشت زیرِ درِ حیاط خلوت که سوز نیاد...الان احساس میکنم داره سوز میآد..."
یکی از تک گویی های منتشر شده در کتاب با نام "تیتر" به صورت نمایش شنیداری، بعنوان یکی از اولین نمایشهای شنیداری فضای مجازی، بر روی سایت تیوال به کارگردانیِ زهره یحیایی و با بازیِ سلاله ارغوان در دسترس علاقمندان قرار گرفته است. که با مراجعه به لینک https://www.tiwall.com/p/titr میتوانید این اجرا را بشنوید.